Namaszczenie chorych

Sakrament Namaszczenia chorych

Sakrament Namaszczenia Chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości.

Sakrament Namaszczenia Chorych może być udzielony:

  • osobie chorej,
  • osobie, która już przyjęła ten sakrament, ale choroba się nasiliła,
  • w niebezpieczeństwie śmierci,
  • osobie starszej, która traci swoje siły.

 

Jeżeli ktoś choruje, może poprosić o to, aby kapłan w każdy pierwszy piątek miesiąca przychodził do niego z Komunią św.

Kapłana wzywamy w każdej nagłej a zagrażającej życiu chorobie, przy znacznym pogorszeniu zdrowia chorego i gdy uświadamiamy sobie, że chory toczy może ostatnią walkę, aby ta osoba mogła przyjąć sakramenty w sposób świadomy.

 

Sakramentu tego udzielają tylko kapłani(prezbiterzy lub biskupi). Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa lub w razie potrzeby przez samego prezbitera, który celebruje ten sakrament.

Istota celebracji tego sakramentu polega na namaszczeniu olejem czoła i rąk chorego. Namaszczeniu towarzyszy modlitwa liturgiczna kapłana, który prosi o specjalną łaskę tego sakramentu.

Skutkami specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są: zjednoczenie chorego z męką Chrystusa, umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby i starość; przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty; powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu; przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Nie należy odkładać wezwania kapłana do chorego na ostatnią chwilę, gdyż sakrament namaszczenia chorych nie jest ostatnim namaszczeniem i tylko przygotowaniem na śmierć, lecz daje on siłę do znoszenia choroby i starości w duchu chrześcijańskim, i łączy cierpienie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra i dobra całego Kościoła.

W naszej parafii duszpasterze posługują chorym:

 W nagłych przypadkach, można kapłana poprosić do chorego w każdej porze dnia i nocy osobiście. Uczynić to może rodzina chorego, sąsiedzi lub sam chory.

  1. Cykliczne odwiedziny chorych przez kapłanów z posługą sakramentalną odbywają się:
  • w każdy pierwszy piątek miesiąca od godz. 8.00
  • przed Świętami Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy
  1. Rodzina chorego przed przybyciem duszpasterza wina przygotować chorego i mieszkanie.
  2. W mieszkaniu chorego należy przygotować stół przykryty białym obrusem, krzyż, dwie świece, (naczynie z wodą świeconą i kropidło).

Natomiast do namaszczenia chorych: na talerzyku trochę waty, sól, kawałek chleba oraz szklanka z czystą wodą.

Wzywając kapłana do chorego, należy go poinformować, w jakim stanie chory się znajduje, czy jest przytomny, czy może mówić i czy może przyjąć Komunię świętą.

 

Warto pamiętać.

Pamiętajmy, że jest to sakrament dla osób, które żyją a nie dla zmarłych. Sakrament namaszczenia chorych powinien przyjmować każdy człowiek wierzący w Chrystusa w czasie ciężkiej choroby. Nie należy go odkładać na ostatnie chwile życia. Wiąże się to bowiem z wielką odpowiedzialnością przed Bogiem zarówno chorego i jego rodziny.